Kitty Trepels van Mil
Studeerde Nederlandse Taal- en Letterkunde aan de universiteit van Nijmegen en specialiseerde zich in communicatie, drama en theatergeschiedenis. Kitty maakte vijf theatersolo's over kanker.
Ondanks haar slechte gezondheidstoestand, hoopt ze in april 2023 op te treden samen met haar zus Sandra, met de voorstelling In de lijn der verwachting (onder de link meer informatie).
Op Wereldkankerdag 4 februari 2022 verscheen bij uitgeverij Sparkle haar tweede boek De vrouw in twintig wachtkamers, warm aanbevolen door prof. dr. Patricia Pisters en drs. Jo Hendriks.
In de zomer van 2021 debuteerde Kitty bij dezelfde uitgever met Waterval, 10 jaar leven met kanker.
Interviews de Volkskrant (28/7/21) en
Het Parool (12/6/21) Op 6 maart 2021 was Kitty te gast in Nieuwsweekend (NPO Radio 1) om over haar boek te praten. Ook stond er een interview met haar over het boek in De Gelderlander. Kitty is te horen in de podcast Stervelingen (afl.2 17/5/21). In april 2020 was Kitty de centrale figuur in een documentaire die Hella de Jonge maakte over de soms gebrekkige communicatie tussen arts en vrouwelijke patiënt (terug te zien via npo.nl). Deze uitzending werd herhaald op dinsdag 7 juni 1922. Hierover werden Hella en Kitty geïnterviewd in Nieuwsweekend op NPO Radio 1 (1/2/20) en twee dagen eerder bij Omroep Gelderland (30/1/20). Lees ook het artikel hierover in De Gelderlander (25/5/19).
Leven met een onberekenbaar lichaam. De vrouw in twintig wachtkamers laat zien wat de prijs van leven met kanker is. Na tien jaar behandelingen en medicatie beginnen de bijwerkingen hun tol te eisen. Nuchter schrijft Kitty Trepels van Mil op hoe ze van de ene wachtkamer in de andere belandt: vanwege epileptische insulten door oedeem in haar hersenen als gevolg van bestraling van uitgezaaide cellen, tot acute opnames wegens bloedvergiftiging door jarenlange chemopillen. Wanneer je je voorstelt wat dit allemaal moet beteken, blijft er niets dan bewondering over voor zoveel wilskracht: om toch te blijven werken, om theatervoorstellingen te maken en om te reflecteren op wat het betekent als mens te veranderen door ziekte, sterker te worden door te volharden, en tegelijk zo kwetsbaar te zijn. Tussen de regels door wordt ook het belang van een goede omgeving, zowel naasten als ook een scala aan vertrouwde artsen en verpleegkundigen zijn belangrijk om dit lot op eigen wijze te delen of begeleiden. Hoe Kitte Trepels van Mil in deze ongelooflijk beproevende condities dit boek (als ook haar vorige boek Waterval, tien jaar leven met kanker en de vier theatersolo's afgelopen jaren) überhaupt heeft kunnen uitvoeren is een wonder dat respect afdwingt. Een belangrijke bijdrage aan het uitdrukking geven aan het perspectief van de patiënt die zoveel meer is en blijft dan alleen patiënt.
Prof. dr. Patricia Pisters, hoogleraar Film en Mediastudies, Universiteit van Amsterdam
Lieve Kitty,
Wat je met dit boek, geen 'boekje'
Hebt neergezet, is ongelooflijk.
Je hebt jouw geest in letters gevangen
Die als poppen blijven dansen.
Zo lang als ik verder mag leven
Zal ik willekeurige bladzijden openslaan.
Om jou levend het woord te geven
En jouw levenskracht te ondergaan.
Jouw scheppingsdrang, fenomenaal!
De warmte van jouw mensenliefde,
De humor waarmee je Theodoor ontriefde.
Je blijft mijn femme fa-taal.
Kus,
Jo
(drs. Jo Hendriks, Neerlandicus)
“Kitty is nu eenmaal niet van het wachten”, zo memoreert cardioloog professor Angela Maas haar kennismaking met Kitty die niet van plan was om onderaan de wachtlijst gezet te worden voor een consult. Ze deed deze uitspraak bij de presentatie van het eerste boek van Kitty, Waterval, in 2021. Nu is er al een tweede boek want Kitty is inderdaad niet van het (af)wachten.
De afgelopen jaren heeft ze heel wat wachtkamers van binnen gezien want wie behandeld wordt voor kanker krijgt te maken met onverwachte bijwerkingen en die moeten ook weer behandeld worden. Zelden ben je op de afgesproken tijd aan de beurt. Kitty heeft uitgerekend dat ze van alle wachttijden opgeteld een wereldreis had kunnen maken.
Deze en andere bespiegelingen heeft ze opgeschreven in dit boek dat niet alleen gaat over ziek zijn maar vooral over wat het leven de moeite waard maakt, ook of misschien wel vooral als het niet vanzelfsprekend is en met vallen en opstaan (ook letterlijk) gepaard gaat. Ik heb het om die reden met plezier gelezen.
Arjan Doolaar
Informatiespecialist HAN University of Applied Sciences
Op 17 maart werd Kitty geïnterviewd in Nieuwsweekend (NPO Radio 1).
Op 13 februari was ze te gast bij Omroep Gelderland.
Op 7 oktober 2017 verscheen een interview in het Brabants Dagblad en De Gelderlander:
Dagblad De Stentor schreef over de eerste solo van Kitty van Mil:
"Vals Plat boeit en is van maatschappelijke waarde."
"Kanker, een op de drie treft het. Toch houden we de ziekte ver van ons – zolang we ervan gevrijwaard blijven. Knettergek, want zo vergroten we onze angst ervoor, stellen we patiënten op afstand. In ‘Ik heb nog iets op mijn lever’ grijpt Kitty Trepels van Mil - zelf ongeneeslijk ziek - kanker bij de kladden. Geen pijn, geen angst, geen hoop, geen verbijstering blijft ongenoemd. Zonder een ogenblik sentimenteel te worden, vergroot Trepels van Mil tientallen details uit haar leven. En tegelijkertijd toont ze ons hoe je, hartstikke ziek, erin kunt slagen je humeur te managen. Al die afzonderlijke momenten worden onvergetelijke scènes in een theaterstuk dat gezien moet worden door alle studenten geneeskunde, nee, alle studenten, nee, alle medewerkers in de zorg, nee, door ons allemaal."